Niektórzy ludzie odczuwają lekką obawę lub nieśmiałość w pewnych sytuacjach społecznych (np. kiedy występują publicznie czy poznają nową osobę) i jest to zupełnie naturalny stan. Jeśli jednak jest on na tyle intensywny, że przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, to istnieje podejrzenie, że mamy do czynienia z fobią społeczną.
Fobia społeczna jest rodzajem zaburzenia lękowego, w którym osoba zaburzona unika kontaktu z innymi ludźmi. Strach przed społecznym kontaktem wynika z obawy przed wyśmianiem, ocenianiem czy odrzuceniem ze strony innych ludzi. Pierwsze objawy mogą wystąpić już w dzieciństwie, nasilić się w okresie dojrzewania, a w życiu dorosłym wpłynąć negatywnie na relacje z innymi ludźmi, codzienne funkcjonowanie czy aktywność zawodową. Uczucie strachu pojawia się na długo przed wyjściem z domu, a samo wyobrażenie sobie np. zjedzenia posiłku w miejscu publicznym, uczestnictwo w spotkaniach integracyjnych czy załatwianie spraw może wywołać w osobie dotkniętej fobią ogromny stres i paraliż. Ponadto może również wystąpić szereg objawów psychofizycznych jak np. uczucie gorąca, potliwość, trzęsienie się, trudności z wyraźnym mówieniem (np. jąkanie się, zmiana głosu), duszności, przyspieszone bicie serca.
Fobia społeczna — przyczyny
Na wystąpienie fobii społecznej może wpłynąć wiele rozmaitych czynników. Są to np. przyczyny społeczne. Doznanie wcześniejszych traum np. zastraszania czy wyśmiania w sytuacji społecznej rzutuje na dalsze postrzeganie i stwarza lęk przed powtórzeniem tego niekomfortowego stanu. Osoby z lękiem społecznym często żyją w przeświadczeniu, że inni ich bacznie obserwują, kontrolują każdy ich ruch, zauważają ich niepokój, przez co są oceniane negatywnie. Takie przeświadczenia często podtrzymują lęk społeczny.
Istnieją również przyczyny biologiczne, gdyż człowiek jest genetycznie przystosowany do życia w społeczeństwie, a co za tym idzie, pragnie uznania ze strony innych osób. Lęk społeczny powoduje wiele negatywnych myśli dotyczących dezaprobaty i odrzucenia ze strony innych osób.
Co więcej, ryzyko wystąpienia lęku społecznego wzrasta, jeśli ktoś w rodzinie również cierpiał na tę przypadłość. Może to wynikać z podobnej osobowości, jak również to, że skłonności do występowania lęku społecznego mogą być dziedziczne, zarówno po najbliższych, jak i dalekich członkach rodziny. Niemniej jednak największe prawdopodobieństwo wystąpienia lęku (fobii) społecznego wynika z połączenia wszystkich tych czynników.
Jak poradzić sobie z lękiem społecznym?
Najważniejszym elementem jest zmiana sposobu postrzegania siebie w kontaktach społecznych. Osoby z lękiem społecznym często niesłusznie twierdzą, że ich zaburzenie jest widoczne i negatywnie oceniane. To sprawia, że zamiast na sytuacji skupiają się na swoim ukrywaniu niepokoju i objawach fizycznych. Przez to nie nadążają za rozmówcami lub nie biorą w pełni udziału w zajęciach, tym samym pogarszając swój lęk społeczny.
Wiele osób próbuje sobie poradzić z lękiem za pomocą picia alkoholu. Chociaż z pozoru mogłoby się wydawać, że jeden kieliszek wina „na rozluźnienie” nie jest w stanie zaszkodzić, to w rzeczywistości częste picie trunków może nasilić objawy lęku społecznego, pogłębić niepokój i zły nastrój czy prowadzić do zaburzeń snu.
Warto również spróbować przełamać swoje lęki w życiu codziennym i wybrać np. rozmowę przez telefon lub na żywo zamiast pisania na komunikatorze. Osoby z lękiem społecznym często izolują się od ludzi i wolą spędzać czas w Sieci niż w prawdziwym życiu.
Jednym z lepszych sposobów na pokonanie lęku społecznego jest także zrobienie dobrego uczynku dla innych. Badania pokazały, że takie działania pozwalają zmniejszyć uczucie niepewności w grupie, a bezinteresowne czyny pozwalają poczuć się swobodnie i mieć kontrolę nad sytuacją. Zrobienie zakupów starszej sąsiadce czy skoszenie trawnika może być krokiem w dobrą stronę, aby pokonać lęk społeczny.
Niestety, powyższe metody mogą być trudne do wdrożenia wśród osób, u których lęk społeczny jest bardzo silny. Jeśli próby nie przynoszą rezultatu, warto wtedy zgłosić się na konsultację, zaufać specjaliście i połączyć farmakoterapię z psychoterapią.
[/et_pb_text][et_pb_button button_text=”Skonsultuj się z psychologiem lub psychoterapeutą” _builder_version=”4.15.1″ _module_preset=”default” button_url=”https://centrumalma.pl/psychoterapeuta-a-psycholog/” hover_enabled=”0″ sticky_enabled=”0″][/et_pb_button][et_pb_button button_text=”Skonsultuj się z psychiatrą” _builder_version=”4.15.1″ _module_preset=”default” button_url=”https://centrumalma.pl/psychiatria/” hover_enabled=”0″ sticky_enabled=”0″][/et_pb_button][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
