Narodziny dziecka są dla rodziców jednym z najintensywniejszych przeżyć, jakich w życiu doświadczają. To moment spotkania z długo wyczekiwaną istotką, dzięki której stają się rodziną. Dla malucha to jednak moment wielkiego stresu opuszcza on bowiem bezpieczne środowisko matczynego łona i wkracza do jasnego, zimnego, hałaśliwego i obcego sobie miejsca. Nowo narodzone dziecko jest całkowicie bezbronne i zależne od osób dorosłych. Aby dziecko czuło się bezpiecznie i komfortowo, najczęściej wystarcza mu ciało matki, które zna najlepiej.
Kangurowanie stało się obecnie modne na całym świecie. To sposób opieki znany już od 1978 roku, a jej początki miały miejsce w szpitalu w Bogocie, gdzie w związku z brakami sprzętu medycznego i personelu kobiety rodzące przed terminem lub też kobiety, których
poród przebiegał z komplikacjami, dostawały nowo narodzone dzieci na piersi, aby zwiększyć ich szanse na przeżycie — umieralność wcześniaków spadła z 70 do 30 procent. Należy jednak pamiętać, że kangurowanie jako kontakt skóra do skóry jest zalecany każdemu noworodkowi, a kangurować może zarówno mama jak i tata.
Korzyści z kangurowania
- bliski kontakt z rodzicem, który zaspokaja emocjonalne potrzeby dziecka,
- zmniejszenie ryzyka wystąpienia problemów od strony układu oddechowego noworodka,
- szybszy przyrost masy ciała, czego bezpośrednią konsekwencją jest krótsza hospitalizacja wcześniaka,
- łatwiejszy dostęp do karmienia naturalnego, co ma bezpośredni wpływ na utrzymanie i prawidłowy rozwój laktacji,
- synchronizacja cieplna matki i dziecka: gdy temperatura dziecka spada, temperatura matki rośnie, aby stymulować właściwą temperaturę noworodka i odwrotnie – gdy temperatura dziecka rośnie, temperatura matki maleje, aby ochładzać ciało niemowlęcia,
- korzystny wpływ na rozwój psychosomatyczny dziecka,
- wsparcie w zasypianiu: kangurowanie pozwala dziecku łatwiej zapaść w głęboki sen, uspokaja je i zdecydowanie zmniejsza częstotliwość i długość płaczu,
- poprawa nastroju i zmniejszenie ryzyka wystąpienia tzw. baby blues,
- kangurowanie wspiera kompetencje rodzicielskie, szczególnie debiutujących rodziców przedwcześnie urodzonych dzieci,
- szybszy powrót do formy po ciąży: kangurowanie dziecka wpływa na szybsze obkurczanie się macicy i zmniejszenie krwawienia po porodzie
- ograniczenie przypadków kolki: leżące na brzuszku dziecko w naturalny sposób pozbywa się nadmiaru gazów, co zmniejsza ból brzuszka i wzdęcia
Jak kangurować
Najważniejszą zasadą jest brak granic między ciałem maluszka i mamy, dlatego nie powinno ich oddzielać żadne ubranie — dla mamy wygodna do kangurowania będzie rozpinana koszula lub bluza, którą da się otulić maluszka. Podczas kangurowania maluch ma na sobie pieluszkę i może być przykryty kocem, aby zapobiec wychłodzeniu. Dla wcześniaka wskazane jest założenie skarpetek i czapeczki.
Kangurowanie dziecka najlepiej robić w pozycji siedzącej lub leżącej, co sprzyja wspólnej drzemce. Jeżeli jednak nie można pozwolić sobie na kilka godzin relaksu, po zawiązaniu chusty do noszenia dziecka możliwe jest jednoczesne trzymanie dziecka przy piersi i wypełnianie obowiązków domowych. Najlepsze efekty przynosi co najmniej godzina kangurowania dziennie, ale im dłużej, tym lepiej. Warto kultywować ten zwyczaj przynajmniej do 3 miesiąca życia.
Kangurowanie po cesarskim cięciu
Są sytuacje, w których mama – niestety – nie może uczestniczyć w pierwszym kontakcie „skóra do skóry” ze względów medycznych. Warto wiedzieć, że sam poród przez cesarskie cięcie nie powinien w tym względzie stanowić przeszkody. Kangurowanie po cesarskim cięciu może mieć pewne ograniczenia, nie pozwalając na tak swobodny kontakt z maluchem, jak po urodzeniu siłami natury, jednak przytulenie noworodka jest jak najbardziej możliwe. Kangurowanie po cięciu cesarskim jest bardzo korzystne dla mikrobiomu noworodka, ponieważ urodzony w ten sposób maluch, nie przechodząc przez kanał rodny mamy, pozbawiony jest styczności z jej florą bakteryjną. Kontakt „skóra do skóry” umożliwia kolonizację „dobrymi” bakteriami, które mają pozytywny wpływ na zdrowie noworodka. Nawet przy innych przeciwwskazaniach, nie musimy rezygnować z tego zbawiennego dla dziecka kontaktu, jeśli weźmie go na siebie tata.
Tata kangur
Mężczyznom może być trudno wejść w nową rolę, zwłaszcza, że nie mógł dotąd doświadczyć kontaktu z dzieckiem, bo nosiła je pod sercem mama. Dlatego właśnie, te chwile, gdy to tata, może być całym światem, choć przez moment, są tak niezwykłe i wyjątkowe. Pomagają bowiem wytworzyć więź z dzieckiem, co panom przychodzi czasem trudniej, niż kobietom.
W przypadku cesarskiego cięcia, gdy mama poddawana jest zabiegom medycznym, maluszek, tuż po zważeniu i przebadaniu, może trafić w ciepłe i bezpieczne ramiona taty. Co istotne, tatusiowie nie powinni stosować bezpośrednio przed tym żadnych środków antyseptycznych. W kangurowaniu, poza bliskością, chodzi właśnie o to, aby maluch „przesiąkł” rodzinną, a nie szpitalną florą bakteryjną. Dzieci przychodzące na świat w wyniku porodu naturalnego, przechodząc przez kanał rodny, wchłaniają matczyną florę bakteryjną. W przypadku cesarskiego cięcia nie jest to łatwe, a czasem wręcz niemożliwe.
A co jeśli tatusiowie czują się zbyt niepewnie w pierwszych chwilach życia dziecka? Jeśli boją się je wziąć na ręce, a co dopiero kangurować? Wtedy, z pomocą przychodzą im, na przykład, koszulki do kangurowania, które pomagają, między innymi, w utrzymaniu stabilnej i prawidłowej pozycji dziecka „na dorosłym”.
